Bir insanın yetişkin yaşlarının başlarında şu sorunun yanıtını kendisi için net olarak verebilmesi çok önemli görünüyor;
“Bu dünyadaki yaşam amacım ve var oluş nedenim ne?”
Şimdi sen yanıtla;
Bu soruya verdiğin yanıt net mi?
Yanıtın değerlerinle uyumlu mu?
İnançlarına uygun mu?
Yeteneklerini kullanmanı sağlıyor mu?
Hedef oluşturmanı ve oluşturduğun hedefe tutkuyla bağlanmanı sağlıyor mu?
Yoksa henüz değerlerinin, inançlarının, yeteneklerinin ve hedeflerinin farkında bile değil misin?
Yaşamdan almaya mı, hayata vermeye ve anlam katmaya mı odaklısın?
Hangisi?
Değerli okuyucum;
Eğer şimdiye kadar,
Kendinle, kendi içine doğru bir yolculuğa çıkmadıysan,
Değerlerini, inançlarını keşfedip, kendine bir yaşam amacı oluşturmadıysan,
Ne istemediğine odaklanıp içinde bulunduğun o değerli kaynağı yani zamanını boşa harcıyorsan,
Hayatına aldıklarından sürekli şikâyet ediyor ama başka türlüsü için eyleme geçmiyorsan,
Yeteneklerine uygun akış halinde yapacakların için bir girişimin yoksa,
Kendine, kendini aşan bir yaşam amacı koyup onun için çaba harcamıyorsan,
Her yeni güne başlarken, seni yataktan kalkarken güç verecek bir hayal oluşturmadıysan,
Yaşamına anlam katacak insanlığa katkı sağlayacağına inandığın anlamlı bir yaşam niyetin yoksa,
Geçmiş olsun…
Senin içinde kocaman bir boşluk duygusu olamasın da kimin olsun…
Sadece beklentilerine ve sahip olmak istediklerine odaklı yaşayan bir insan, herkese ve her şeye verdiklerini fazla, aldıklarını az bulur. Bu nedenle de kendini sürekli alacaklı hisseder. Alacaklı hissetmek insanda huzur bırakmadığı gibi hayattan soğutur, dünyaya geldiğine ve yaşıyor olduğuna pişman eder.
Hayatına “alma” niyetinin yanında daha da fazla olmak koşulu ile “verme” niyetini de koymuşsan ve bu uğurda çaba içindeysen huzur bulursun.
Bunun için;
Hayatından memnun olmadığın alanlar için bahaneler üretmekten vazgeç.
Şu an, memnun olmadığın şekilde hayatında olmaya devam edenler için, kendini ve diğerlerini suçlamaktan vazgeç, hiçbir işe yaramadığını gördün. “Geçmiş” adı üstünde geçmiş.
Geçmişe takılıp kalmak ve sürekli bir pişmanlık içinde olmak yerine, aldığın dersleri çantana koy ve yaşam deneyimi olarak kabul et.
Oluşturduğun deneyimlerinle yeni bir yolculuğa başla.
Alacaklı olma duygundan kurtul.
Deneyimlerinle, yeteneklerinle bilgi ve becerinle ne verebileceğine odaklan.
Her günün sonunda kendine, akış halinde şevkle yapabileceklerin için ne yaptığını sor. Bir milimde olsa atmış olduğun her adım için kendini tebrik et.
İçinde olanlara güven. Potansiyelin koşulların üzerinde.
Potansiyelini kullan…
