Bugünkü yazım çocuklarının alnında “bana yalan söyle” yazıyormuş gibi davranan tüm ebeveynlere…
En çok ebeveynin kendisinin istediği ama çocuğun istemeyeceğini düşündüğü ama yapmasını istediği durumlar için yalan söylenebiliyor.
Bazen de hiçbir gerekçe olmadan son derece sıradan herhangi bir durum için de yalan söylenebiliyor.
Çocuk ebeveynin istediği herhangi bir şeyi yapmadığında:
Artık seni sevmeyeceğim,
Seni çingenelere vereceğim,
Ben artık başkalarının annesi/babası olacağım,
Çocukla beraber gidilmek istenmeyen herhangi bir yere gidecekken:
Hastaneye iğne yaptırmaya gidiyorum.
Gelirsen orada sana da iğne yaparlar.
Çocuğun, gitmek istemeyeceği düşünülen bir yere götürülmek istendiğinde:
Orada çocuklara oyuncak dağıtıyorlarmış,
Orada çocuklara çikolata/şeker veriyorlarmış,
Sana balon alacağım.
Çocuğun dondurma isteyip ebeveynlerin istemediğinde:
Burada çocuklara sadece külah satıyorlar, (hatta dondurmacı kaş göz edilerek yalana ortak edilmeye çalışılır ve “değil mi amcası” denilir)
Lokantada dolaşmak isteyen çocuğun sandalyede oturması istendiğinde:
Burada ayağa kalkan ve dolaşan çocukları polis götürüyormuş,
Yerinde oturmayan çocuklara yemek vermiyorlarmış.
Doyduğu için yemek yemek istemeyen çocuklara:
Yemezsen büyüyemezsin,
Yemeğini bitirmezsen bu tabaktakiler arkandan ağlar,
Yemeğini bitirmeyenlere Allah bir daha yemek vermez,
Çocuğun, çalışan ebeveyninin yanında kalmasını istediğinde:
Müdür/patron izin vermiyor.
Gelirken sana oyuncak/cips/çikolata/şeker alacağım.
Çocuk ebeveyni işe giderken onunla gitmek istediğinde:
Müdür kızıyor,
Orada çok sıkılırsın,
İş yerimde çocuklara kızıyorlar.
Çocuğun markette ebeveynin almasını istemediği bir şeyi istediğinde:
Paramız kalmadı/yok,
Onu alırsak paramız biter,
O çok pahalı, paramız yetmez.
Çocuk çikolata ve şeker yemek isteyip, ebeveynin yemesini istemediğinde:
Dişlerin çürür.
Çocuk, ebeveynlerin yaramazlık diye adlandırdığı davranışları yaptığında:
Yaramazlık yapan çocukları kimse sevmez,
Bir daha seni parka götürmem,
Bir daha telefonumu vermem.
…..
Liste uzayıp gider…
Bu yalanlar o kadar doğalmış gibi söyleniyor ki akıllara zarar…
Siz, insan olarak bir düşünür müsünüz;
Yaşamınızda sizin için çok önemli olan kişiler, size olur olmaz pek çok konuda sürekli yalan söylüyor. Bunu da yaşamınızdaki önemli önemsiz, ilgili ilgisiz ayırmadan diğer kişilerle iş birliği halinde yapıyor, sanki çok normalmiş gibi…
Ne düşünür ne hissedersiniz?
Sadece çocuklarınıza değil kimseye yapmayın lütfen!
Sevgili yetişkinler, yalanın pembesi beyazı da olmaz. Yalan yalandır. Yalan söylemek iyi bir şey değil, elbette biliyorsunuzdur ama ben yine de hatırlatayım istedim…
