Etrafındaki insanlarla ilişkilerinde nasılsın ve ne durumdasın?
Kendini değerlendirmek istiyorsan okumaya devam et lütfen;
Senin karakterini taşıyamadığını defalarca kez deneyimlediğin ve defalarca yolda kaldığın halde zayıf karakterli bulduğun kişilerle hayat yolculuğun devam mı ediyor? Hala sırtını ona/onlara yaslamaya mı çalışıyorsun? Oysa biliyorsun, yine devrileceksin…
Güvenini sarsıp tüm içtenliği ile özür dilemeyen, pişmanlığını gerçekten hissetmediğin, yine aynılarını ya da benzerlerini yaparak seni hayal kırıklığına uğratmaya devam eden kişilerden hala aklı başında bir açıklama bekleyip kendini inandırmaya mı çalışıyorsun? Oysa biliyorsun, yine kandırılacaksın…
Seni sevdiğine gönülden inanamadığın, kızgınlık ve öfke dışında hiçbir duygusunu, özellikle de sevgi, ilgi, özen, merhamet, nezaket, içtenlik vb. gibi, ilişkinin sıcaklaşmasını sağlayacak duygularını göremediğin, hissedemediğin kişilerden hala daha içini ısıtmasını umduğun duyguları mı dileniyorsun? Oysa biliyorsun, yine ihtiyacın olan duyguyu alamayacaksın…
Defalarca yanlış yapmış, bir özür dilemeyi bile çok görmüş ve üstelik senin en ufak bir hatanda küsmüş günlerce seni kendinden mahrum bırakmayı alışkanlık edinmiş insanlara, hala peşinden koşarak kendini sevdirmeye mi çalışıyorsun? Oysa biliyorsun, yine sevildiğini hissedeceğin bir yaklaşım bulamayacaksın…
Seni tüm dikkati ve içtenliği ile dinlemediğini gördüğün, kendini anlatabilmek için kırk takla attığın ve bir türlü anlaşıldığını hissetmediğin insanlara hala dil dökmeye, kendini anlatmaya mı çalışıyorsun? Oysa biliyorsun, anlaşıldığını hissetmeyeceksin…
Pek ala konuşmanın alasını yapabilecekken sustuğun, için çığlık çığlığa coşarken gözyaşlarını yüreğine akıttığın, neyse her şey daha kötüye gitmesin diyerek maskelerine maske mi ekliyorsun? Oysa biliyorsun, hiçbir şey daha iyiye gitmeyecek…
Senin için yaşamsal önemi olduğuna inandığın ve karşındakinin yararına olacağından hiçbir şüphen olmayan çok önemli konularda kendisinin hiçbir çabasını görmediğin halde hala onun iyiliğine diyerek emek vermeye devam mı ediyorsun? Oysa biliyorsun, kendine hayrı olmayana kimse bir şey yapamaz…
Görüşmeye, bir arada olmaya devam ettiğin ama zamanını neden birlikte geçirdiğini anlayamadığın ve çoğunlukla da anlamsız bulduğun kişilerle ilişkine kendince ama hiçbir karşılığı olmayan anlamlar yüklemeye devam mı ediyorsun? Oysa biliyorsun, zamanını boşa harcıyorsun…
Kendini var etmek için seni kullanan, kendini her konuda senden üstün gören, küçümseyen ve her fırsatta aşağılayıp küçük düşüren, yanından ayrıldığında kendini değersiz hissettiğin o kişiye hala saygı duyup itibar göstermeye devam mı ediyorsun? Oysa biliyorsun, ancak sen kendi değerini oluşturup koruyabilirsin…
Birlikte bir yaşamı paylaşıyormuşsun gibi görünüyor olmasına rağmen tek başına yaşıyormuşsun gibi hissettiğin, ortak hayatınızın tüm sorumluluğunu almış, tüm yükünü sırtlanmış olduğun, hayatınızın cefasını çektiğin ama sefasını sürmeyi diğerine bırakmış olduğun o ilişki içinde hiçbir sorunun- ihtiyacın yokmuş her şey güllük gülistanlıkmış gibi göstermeye devam mı ediyorsun? Oysa biliyorsun, insan bir başkasını değil sadece kendini kandırır…
Yaşamındaki diğerlerinin mutluluğu için kendini adayıp gerektiğinde hayatını ortaya koyarken ve onlar iyi olsun diye elinden gelenin fazlasını yapmaya çalışırken, aslında kendi hayatının içinde kendini yok ettiğinin ve mutluluğun kırıntısını bile kendine yaşatmadığının farkına bile varamıyor ve öylece yaşamaya devam mı ediyorsun? Oysa biliyorsun, kişi ancak kendi ister ve çaba harcarsa elde ettiklerinin değerini bilebilir…
Kendini iliklerine kadar haklı gördüğün herhangi bir konuda, aman sorun olmasın diyerek ve haksız olanı kaybetmemek için sürekli alttan almaya ve durumları idare etme niyeti ile sürekli kendinden vermeye devam mı ediyorsun? Oysa biliyorsun, gitmek isteyen bağlasan durmaz. Gidecekse gider zaten…
Tüm sıfatlarından bağımsız sadece insan olduğun için sonsuz değerin olmasına ve huzur dolu bir yaşamı sonuna kadar hak ediyor olmana rağmen, değerli hissetmeyi ve huzurlu bir yaşam içinde olmayı diğerlerinin yaklaşımlarına ve insaflarına bırakıp, kendine haksızlıkların en büyüğünü yaparak yaşamaya devam mı ediyorsun? Oysa biliyorsun, yaşamının direksiyonunda sen varsın ve o yaşam direksiyonu çevirdiğin tarafa gider. Senin değerin diğerlerinin insafında değil…
Kendine merhamet, kendine şefkat, kendine yatırım önemli.
BEN olmayan, BİZ olamıyor.
İlişkilerde vermek güzel şey elbette ama alamıyorsan yok oluyorsun…
İçinde bulunduğun ilişkinin farkına var ve sonra bir daha düşün…
Ben diyorum ki;
“Vazgeçmek” diye bir seçenek de var!
Değerlendir istersen…
