Ladikli Ahmet Ağa hazretleri sürekli hayatını ve şiirlerini okuduğum, ismini duyduğumda mutlu olduğum bir Allah dostudur. Bir kıtasında diyor ki;
Âşıklar aşkından almışlar bir tat,
Ne cennet isterler ne de saltanat,
Onlar arıyorlar nur-ı hakikat,
Ne edeyim cemalin ben görmeyince,
İlle de cemalin ben görmeyince.
İnsan dostu görmeye hasret duyuyor. Ahirette Yaradan’ı, hakikati gözüyle temaşa etmeyi arzuluyor.
Dünyada Rabbimizin yarattığı gerçeğin numunesi olan güzellikleri seyre dalmayı sadece şükredip sevap kazanmayı, bir saatlik tefekkür, bin saatlik ibadetten hayırlıdır müjdesine kavuşmayı candan istiyor.
Bahar geldi, kronik engelliler ve yaşlılar dışarı çıkamıyor, çiçekler açmaya başlamış. Rabbimizin dünyadaki süslerinden birisi daha yeryüzünde hayat bulmuş.
Kendi yazdığım Seni Görmeyen Göz Zaten Kör Efendim şiirini siz okuyucularımla paylaşmak istiyorum. İnşallah sizlerin de duasıyla görmeyi ahiret âlemine bırakmak istiyorum ve dışarıya çıkamayan kardeşlerimize de biraz daha sabır tavsiye ediyorum. Sonunun mutlaka selamet olacağına inanıyorum.
Gözünün görmesini ister misin diye soruyorlar,
Yokluğunda dünyayı görmek istemem hiç bilmiyorlar,
Belki bu delidir, divanedir diye düşünüyorlar,
Seni görmeyen göz zaten kör efendim.
Sahabeniz Abdullah İbn-i Mektum’a imreniyorum,
Yokluğunuzda dünyaya zor sabredip direniyorum,
Ahirette görme arzumla teselli ediniyorum,
Seni görmeyen göz zaten kör efendim.
Uyanlar azaldı artık senin hak söylediklerine,
Üzülüyorum duyup Müslümanların çektiklerine,
Çok hasretim ehl-i beytin eşsiz birlikteliklerine,
Seni görmeyen göz zaten kör efendim.
Günahım az olsa girsem cennete, görsem gül yüzünü,
Baktığım ilk olsun dilerim, seyredeyim hoş yüzünü,
İşitsin kulaklarım hidayet veren nurlu sözünü,
Seni görmeyen göz zaten kör efendim.
