İnsan yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış. Ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar. Her birinin gönlümüzden kopup ayrılması bir ayrı sızı uyandırırmış. Bu cümleler Reşat Nuri Güntekin’in Çalıkuşu romanında geçiyordu.
Sevdiklerimizden ayrılmak, onları bir yerlere uğurlamak hem gidenin hemde kalanın kalbinde ince bir sızı bırakıyor. Sivas iline tayin nedeniyle veda eden Sayın Valimiz Salih Ayhan keşke hep burada kalsaydı diyeceğimiz, gönlü güzel idarecilerimizden biriydi. Şehrin dezavantajlı gruplarıyla ilgilenir, çocukların kalbini fethetmeyi bilir, Sivas’ın yaşlılarına hürmetten geri durmazdı. Gençlere yönelik çalışmaları Sivas dışına taşmış, Sivasspor’a desteği her daim devam etmişti. Sanat, spor projeleri, çocuklarımızı spora teşvik etmesi, Sivas’ın turizminin zenginleşmesi için müzeler açması, Sivas’a değer katanları hatırlamaktan, geri durmaması, onu vefalı bir vali yapmıştı. Hiç unutmadığım, Rahmetli Ahmet Turan Karakaş Amcamıza sahip çıkması, onu Sivas’a kazandırmasıydı. İlim adamlarına hak ettiği değeri verir, onların fikirlerini daima önemserdi.
Şanlıurfa, yeni görev yeriniz hayırlı olsun Sayın Valim. Sizi unutmayacağız.
