Tasavvuf kültüründe hadis Muhittin Uysal kitabından alıntılar:

1—“Rivayete Göre: Hz. Peygamber şöyle anlatmıştır: Hz. Musa. “Ya Rabbi, Seni nere de arayayım? Ey Musa: Hangi ev beni kuşatabilir, hangi yer beni içine alabilir? Eğer benim nerede olduğu mu bilmek istersen, Ben şüpheli şeylerden kaçınan ve dünyayı terk eden kulumun kalbindeyim” buyurmuştur.

(Hâkim Tirmizi- Hatem-ül Evliya) Tasavvuf kültüründe hadis Muhittin Uysal)

 2—“Ebu Bekir (r.a.) namazının ve orucunun çokluğu ile değil, kalbindeki bir sır sebebiyle size üstün olmuştur.

Tasavvuf Ehli, Ebu Bekir (r.a.) tasavvufun kaynağı kabul ederler. Onlara göre, Peygamber Efendimiz, Mekke’den Medine’ye hicret ederken Sevr mağarasında üç gün gizlenirler. Bu süre içinde Peygamber, Ebu Bekir’i dizinin dibine oturtur ve ona özel bir zikir dersi tebliğ eder. Ve bunu sır olarak saklamasını, herkese söylememesini, özel kişilere bildirmesini tembih eder. Zikri hafi olarak bilinen tarikat adabının böyle geldiğine inanılır. Hâlbuki bu anlatılanın gerçekle hiçbir alakası yoktur. İslam da gizlenen, bazısına bildirilip, bazısından saklanan bir emir ve ibadet yoktur. Yüce Allah, Elçisini gönderdiği mesajların hepsini tebliğ etmesini emretmiştir. (Elçiye düşen sadece tebliğ etmektir” buyurulmuştur. Eğer yukarıda anlattığım hikâye doğru olsaydı hadis kitaplarının başköşesinde birinci sahih hadis olurdu ve Ravisi de Hz. Ebu Bekir olurdu. Hadis diye uydurulan söz de Ebu Bekir (r.a.) bu sırra sahip olduğu için diğer sahabeler den üstün olduğunu dolayısıyla tasavvuf yolundan gelenlerinde diğer Müslümanlardan üstün olduğunu ispat için uydurulmuş bir yalandır.

(Hâkim Tirmizi, Hatem-ül Evliya)

(Tasavvuf kültüründe hadis: Muhittin Uysal)

3--“ALLAH KARDEŞİM İSA’YA RHMET ETSİN. YAKİNİ BİRAZ DAHA ARTMIŞ OLSAYDI, GÖKYÜZÜNDE YÜRÜYECEKTİ.”

(Serrac’ın El Lüma adlı eserinden Muhittin Uysal)

Hadisten anlaşılanlar: Peygamber Efendimiz, İsa (a.s.) için diyesiymiş ki: “Tekke şeyhlerin de, Velilerde olan “Yakin” Allah’a yakınlığı biraz daha artmış olsaydı gökyüzünde yürüyecekti” Yani İsa (a.s.) Allah’ü Teâlâ’ya gerektiği kadar yaklaşamamış, bir veli kadar bile yol alamamış. Hâlbuki Yüce Allah Diğer peygamberleri övmediği kadar Hz. İsayı metheder ve İsa'nın olağan üst özelliklerini şöyle anlatır:

1- Ruhul Kudüs ile desteklenmesi. 2- Beşikte iken konuşması. 3- Çamurdan kuş yapıp ona üfleyerek diriltmesi. 4- Ölüyü diriltmesi, yine Ama’yı tedavi etmesi ve Abraş hastalığını iyi etmesi 3. Surenin 49 ayetinde açıkça anlatılır.

Kur’an’ın kerimde bu kadar olağan üstü özelliği anlatılan başka bir peygamber yoktur. Böyleyken Peygamberin ağzından Hz. İsa’yı küçültücü sözlerin çıkması açık bir iftiradır. Hatta peygamber Efendimizin Hz. İsa’ya tevazu göstererek, “Beni, kavmini İsa’yı övdüğü gibi övmeyin” dediği rivayet edilir. Bize düşen Yüce Allah’ın “La Nüferrigu beyne ehadin min Rusülih” ayetinin hükmüne bağlı kalarak, “Onun Elçileri arasında hiçbir ayrım yapmayız” sözünü tutmak ve peygamberleri birbirleriyle yarıştırmamaktır.

4--“MÜMİNİN KORKUSU İLE ÜMİDİ TARTILSAYDI, İKİSİ DE BİRBİRİNE DENK GELİRDİ.”

Hadis olmayacak kadar manasız bir söz. Bir peygamber böyle bir söz söylemez

5--BİLDİĞİ İLE AMEL EDEN KİŞİYİ ALLAH BİLMEDİĞİ ŞEYLERİN BİLGİSİNE VARİS KILAR.”

Söylenen cümlede mana açısından bir yanlışlık olmayabilir. Her doğru sözü hadis diye zikretmekte yanlıştır.

(Serrac’ın El Lüma adlı eserinden Muhittin Uysal)

6--“BENİM ALLAH İLE ÖYLE BİR VAKTİM VARDIR Kİ, O VAKİT BENİ ALLAH’TAN BAŞKASI KUŞATAMAZ.”

Bu söz tasavvuf ehlinin baş uydurmalarından birdir. Peygamberi ilahlaştırarak kendilerine yer açmaktadırlar. Vahdeti Vücut uydurmalarıyla önce Kâinatın tamamını Allah ederler. Sonra Nuru Muhammedi uydurarak Peygamberin nurundan canlı, cansız her şeyi var ederler; sonra peygamberi öyle büyütürler ki, her şey onun için ondan yaratılmış olur. Hâlbuki Peygamberi Kur’anı Kerim de Yüce Allah şöyle tanıtır:

“De ki: Ya Muhammed! “Ben size Allah’ın hazineleri benimdir demiyorum. Ben gaybı, bilinmeyenleri de bilmem. Size ben meleğimde demiyorum. Sadece bana gelen vahye tabi oluyorum. (En’am 50) Yani Allah, Resulüne diyor ki, “Ey Muhammed sana diğer insanlardan farklı olarak sadece vahiy geliyor. Ondan başka diğer insanlardan farklı bir yönünün olmadığını onlara söyle ki, seni yanlış tanımasınlar.

Yine bir başka ayette: De ki: “Bende ancak sizin gibi ölümlü beşerim. (Ancak) bana ilahınızın tek olduğu vahyolundu. (Kehf 110)

Tasavvuf ehli bu ve bundan sonra yazacağım birçok uydurma sözle kendilerini ilah seviyesine çıkarmak için evvela peygamberi olağanüstü bir varlık konumuna çıkarıyorlar ki, kendileri için de bu tür sözler söylenince itiraz eden olmasın.