Kendimizi ne kadar tanıyoruz? Ne kadar farkındayız kendimizin, tercihlerimizin, ihtiyaçlarımızın? Ben bunu isterim, bunu severim, bunu yaparım derken bile bu cümlelerin arkasında bizim kendi fikirlerimiz mi var yoksa öğrenilmişlik, saygınlık ihtiyacı, başkalarının yararı vb. şeyler mi var? Evet , bu sorular önemli çünkü her şeyin başı kendini bilmek, kendini tanımak.
Kendini tanıyan kişi neyi niçin yaptığını bilir; düşüncelerinin, duygularının farkında olur ve onların nereden kaynaklandığını, çevresinin kendisini ne kadar ve nasıl etkilendiğini bilir.
Kendini tanıyan kişi, hayattan ne istediğini, neye ihtiyacı olduğunu bilir.
Eğer, biz bile kendimizi tanımayıp, neye ihtiyacımız olduğunu, neyin bizi mutlu edip neyin kızdırdığını bilmezsek çevremizdekilerin bunları bilmesini ve öyle davranmasını bekleyerek onlara haksızlık yapmış olmaz mıyız?
Biz kendimizi tanırsak, duygularımızı tanırsak, isteklerimizin farkında olursak ve bunları ifade etmek için çabalarsak, hangi duyguları yaşıyorum, hangi duyguları kime gösteriyorum, o kişi/ olay hakkında ne düşünüyorum farkında olursak, nelere kızarım, nelere sevinirim, neye ihtiyacım var bilirsek daha sağlıklı bireylere dönüşürüz ve daha sağlıklı ilişkiler kurarız. Ve kendimizi tanıdıkça olumlu/ olumsuz yönlerimizi farK ederiz ve bunları geliştirmek için çaba göstermeye başlarız.
Kendinizi tanımaya, ne istediğinizi duymaya ve önemsemeye başladığınız gün, yeni hayatınızın ilk günü olacak. Bugünden başlamaya ne dersiniz?
