"Bir insanın başına gelebilecek en kötü şey nedir?" sorusuna cevaplar aradım kendi kendime. Ve ilginç sonuçlar ortaya çıktı. Onları sizlerle paylaşmak istiyorum:
. Kötülükten zevk almaktır!
. Cahil bırakılmaktır! 
. İnsan olarak potansiyelimizin farkında olmadan yaşamaktır. Allah(cc) bizi yeryüzüne halife olarak göndermiş ve kendi ruhundan üflemiş. Bu hakikati idrak edemeden yaşanmış bir hayat bana göre ziyan olmuştur. Tek atımlık mermiyi boşa sıkmak gibi bir şey!
. Gerçekleri iş işten geçtikten sonra farketmektir.
. Kendi varoluş sebebinden bihaber olmaktır.
. Hayattaki amacını bilmemektir.
. Sorumlu kılındığı görevi bilmemektir.
. Öldükten sonra var olacağından habersiz olmaktır.
. Yerleri ve gökleri içine alan bir cennet için yaratıldığından bihaber olmaktır.
. Dünyanın pis lezzetlerine dalıp, ahireti unatarak bu dünya hayatından göçtüğünde, rabbinin karşısında "Rabbim! Beni geri gönder de geride bıraktığım dünyada iyi işler yapayım!" demesi ve mukabilinde "Hayır!" cevabını almasıdır. İnsanın başına gelebilecek en kötü şey Allah'tan uzak olmaktır!
Peki bir toplumun
başına gelebilecek en büyük felâket nedir?
. Celladına âşık olması ve zihnen köleleşmesidir. Bu konuyu ise Ömer Hayyam çok güzel özetlemiştir;
"Celladına aşık olmuşsa bir millet...
İster ezan ister çan dinlet...
İtiraz etmiyorsa sürü gibi illet...
Müstehaktır ona her türlü zillet!.."
Son söz; Rabbimden aklımızı, ruhumuzu ve tüm benliğimizi bu tür kötü şeylerden arındırmasını temenni ediyorum. Amin