Hani hep Ramazan ve Kurban Bayramı için “Nerede o eski bayramlar?” diye sitem edilir ve eskiye karşı özlem duyulur ya hani, o durum bence aynı şekilde milli bayramlarımız içinde geçerli artık.
            Eskiden herhangi bir milli bayram öncesi herkeste büyük bir coşku olurdu. Milli bayramın olduğu gün herkes o şehirde kutlama nerede yapılacaksa erkenden kalkıp oraya giderdi. Askeri bando, askerlerin yürüyüşü, çocukların veya gençlerin gösterileri derken o gün eğlence içerisinde geçerdi. Meydanlar, caddeler veya stadyumlar tıka basa dolu olurdu. Aylarca çocuklar ve gençler o gün için hazırlık yaparlardı. Şimdi bakıyorum da ne bir hazırlık yapanlar var, ne heyecanla o günü bekleyenler… Stadyumlar, caddeler, meydanlar bomboş… Ne artık asker milleti selamlıyor, ne de gençler gösteri yapıyor. Ülkeden hayat enerjisi çekilmiş gibi. Herkes ölmüş, bir durağanlık hakim gibi… Her bayramda maalesef bunu yaşıyoruz hem dini hem milli…
              Dini bayramlar İslam dünyası için nasıl değerli önemliyse, milli bayramlarımızda biz Türkler için bir o kadar değerlidir. Millet olarak bağımsızlığımız, ülkemiz hakkında kayda değer günler milli bayram ilan edilmiştir. O günlerin gerçek anlam ve önemini bilerek, atalarımıza saygı duyarak onlara yaraşır bir şekilde o günleri geçirmeliyiz. Türk ırkını, Türk milliyetçiliğini, Türk’ün tarihini ve kültürünü unutmayarak değerlerimize sahip çıkarak devam etmeliyiz. Böyle günler, yeni gelen nesillere bu değerleri aktarmamız için büyük bir fırsatken, bu günleri son yıllarda doğru değerlendirdiğimizi düşünmüyorum.