Her gün kadına şiddet haberi duymaktan, her gün bir kadının hayatının bir erkek şiddeti yüzünden nasıl mahvolup sonlandırıldığını görmekten gerçekten bıktım.
Ne dersek diyelim, istediğimiz kadar çırpınalım bu kadına karşı vahşeti durduramıyoruz. Nerden geliyor bu kadına karşı düşmanlık? Nerden geliyor bu nefret? Sebebi ne olursa olsun kadını katledince kendilerini bir şey başarmış, bir şey kazanmış mı zannediyorlar? Oysa ki kendinden güçsüz savunmasız bir kadına vurabilecek saldırabilecek kadar aciz değiller mi?
Haberlerde, sokaklarda her yerde kadına karşı şiddetin insanlığa, dinimize yakışmadığı söyleniyor ama kesinlikle önüne geçemiyoruz çünkü topluma öyle bir zihniyet yerleştirilmiş ki bunu değiştiremiyoruz. Kadın suçludur, kadın akılsızdır, kadının hakkı yoktur, kadını insan olarak kul dahi olarak gören dahi yoktur. Ama erkek bu toplumda her daim haklıdır, her şeye hakkı da vardır, ne yaparsa yapsın yeridir. Bu söylemleri duymaktan o kadar bıktım ki, o kadar saçma ki.... Artık tek tek söylemek, açıklama yapmak o kadar gereksiz geliyor ki bana... Çünkü ben bu ülkede artık kadına karşı şiddetin biteceğine dair umutlarımı kaybettim. Ne gerekli tedbirler konuyor, ne gerekli cezaları alıyorlar... Şiddete şahit olanlar, duyanlar tepkisiz kalıyor.
Bu ülkede en zor şey “kadın” olmak... Aile, eğitim, iş ve sosyal hayat dahil olmak üzere erkeğin önünde zerre engel yokken, biz kadınlar o kadar çok sorunla ve sınırlarla karşı karşıya kalıyoruz ki, büyürken yeterince yoruluyoruz. Sürekli bir mücadele içerisindeyiz, üstelik yaşamak için, haklarımız için, emeklerimizin karşılığını almak için. Ben yaşamak için mücadele eden bir tek erkek görmedim bu ülkede!
Kadınlarını böyle yoran, ezen, hor gören, ikinci plana atan, şiddet uygulayan, öldüren erkeklere aslında bu ayıp yetmeli sokağa çıktıklarında kadınların yüzüne bakarken utanmalı, konuşmaya dahi gerek olmamalı ama dönüp bakıyoruz ki ne ayıp olduğunu düşünüyorlar ne laftan sözden anlıyorlar, üstelik utanmadanda hemcinslerine kılıf biçiyorlar.
Hayvanlar dahi eşine zarar vermezken, insanım deyip katledenler aramızda... Katil cezaevine giriyor cezasını çekiyor diyenler ise öyle zannetmesin. Aldıkları cezalar caydırıcı değil, bir kadının hayatı nasıl yok oluyorsa ve ailesinden hayallerinden kopartılıyorsa, bir ömürde o katleden caniye o cezayı vermek gerekiyor diye düşünüyorum. Birkaç sene sonra pişmanım diye serbest bırakılmalarını, iyi hal indirimlerini kaldıramıyorum. Her olaydan sonra bakıyorum da ölen öldüğüyle kalıyor, şiddet gören dayak yediğiyle kalıyor. Kimseye hiçbir şey olmuyor, olan yine kadına oluyor.
