Bazen de hissedilenler ve akıldan geçenler, bir şiirle dökülür dizelere,
Bugün tam da öyle;
KARA DELİK SEVDA
Hangi dağın zirvesinde kaldı,
Bak bak göremiyorum,
Kalk gidelim diyorum,
Alalım gelelim,
Yok diyorsun…
Oluk oluk akarken yangınlarım,
Alevlerim tuz buz…
Dumanı yeşil,
Gözlerin o…
Aç, n’olur! aç gözlerini,
Çek ellerini yüzünden,
Bakayım göreyim,
Yok diyorsun…
Uykusu haram gecelerin koynunda,
Sesinin sesi kulaklarımda çınlama,
Beni mi andın yoksa,
Sanki duydum da bir ara,
Bana bak ara sıra,
Yaprak yeşili,
Zeytin yeşili,
Su yeşili,
Cam göbeği yeşili,
Gözlerin o,
Göreyim en yeşili,
Yok diyorsun…
Gittin di gelinmezlere,
Kaçar adım,
Ama olmadı!
Sen de bildin, ben de bildim,
Anladık…
Her ne olduysa oldu,
Olsun diyorum,
Hem,
Yeniden gelinebilir koşar adım,
Demi,
Yok diyorsun…
Biter mi sandın yoksa…
Toprak olunca beden, söner mi sandın alevini,
Oysa bu;
Bitimsiz bir kara delik sevda…
