Siz insanlar yaratılanı sever misiniz Yaradandan ötürü?
Bence severiz dersiniz de asla sevmezsiniz.
Kimi gün annenize, kimi gün kalbini kırdığınız sevgilinize veya eşinize, gidemediğiniz cenaze merasimlerinde, mahcup olmamanızı sağlamak adına yakınınıza hediye olurum. Kimi gün temizlik malzemelerinizin, bakım ürünlerinizin ham maddesi olurum. Buna rağmen değerimi bilmediniz kabullendim ama en azından arkamdan konuşmasaydınız olmaz mıydı?
İsmimin geçtiği şiirler, türküler yazdınız hep. Bu şiirlerin hemen hepsinde de dikenlerimden şikâyet ettiniz. Tamam. Benim dikenlerim var evet. Ama sizlerin beni incittiğiniz kadar onlar beni incitmedi ki, sizler acımadan koparırsınız da beni hiç bu esnada bir kez olsun yaratılışımı incelemeyi düşündünüz mü? Eğer bir kez bunu düşünmeyi akıl etmiş olsaydınız bakardınız yapraklarıma.
Ve görmüş olurdunuz ki asla dikenlerim, beni incitmemiştir sizin kadar. Bir size değil kızgınlığım ey insanlar! Sizler beni dalımdan kopararak çeşitli alanlarda sözde değerlendiriyorsunuz ya hani. İşte. Nasıl olur da beni gören eşiniz sizi affediyor. Onca incinmişse, kırılmışsa kalbi. Nasıl bir gül yetebiliyor. Beni hastalara da verirsiniz. Allah aşkına söyleyin. Ben orada olunca hasta şifa mı buluyor. Ve bunun gibi çok örnek var. Siz insanlara hiç güven olmaz. Sözde, “Gül dalında güzeldir.” dersiniz. Dersiniz de uygulamaya gelince! Bari dikenime laf etmeyin. Size ne desem dinlemezsiniz biliyorum da. Bir de yaratılışımı düşünerek bakın bana. İşte o zaman gül olmaktan mutlu olurum. Sadece o zaman.
