Günümüzde birçok il engellilere yönelik çalışmalar yapıyor. Bulunduğum Sivas ilinde üniversitemiz konferanslar, panellerle engellilerin bilinçlenmesi, farkındalık anlamında faydalı işlere imza atıyor. Üniversitemiz Rektörü, Sayın Alim YILDIZ Hocamız, Cengel birimi koordinatörü, engellilerin dedesi, biz engellilerden emeğini hiçbir zaman eksik etmeyen, Recep TOPARLI Hocamız söyleşiler noktasında, erişilebilirlik anlamında, bir telefon mesafesinde oluyorlar.

Yapılan paneller ve erişilebilirlik çalışmalarının yanında engellilerin sosyalleşmesi adına piknik, iftar davetleri ve çay sohbetleri kaynaşma açısından çok önemli oluyor. Ramazan ayında görme engelli arkadaşlar iftarlarda bir araya geliyoruz. Baharda piknikler yapıyoruz. Geçen haftalarda Sivas ilinde yaşayan görme engelli kardeşlerimizi, Âşık Veysel ile buluşturma programı düzenledik. Görme engelli arkadaşlar, Sivas ili Şarkışla ilçesine giderek, Âşık Veysel Müzesi’ni ziyaret etti. Ozanın hayatını dinleyerek, engelleri nasıl aştığı sorusuna cevap buldu. Bu programı her zaman engellilerin yanında olan, engellilerin abisi Salih Ayhan Valimize açtığımızda çok güzel bir tepkiyle karşılaştık ve hemen uygulamaya koyduk.

Engelliler programdan mutlu ayrıldı. Bu hafta da görme engelli arkadaşlar ve yanında refakatçileriyle birlikte, Kent Konseyi Engelliler Meclisimiz, Valiliğimiz himayelerinde, Belediyemiz desteğinde, Sivas Yıldız Dağı’na gidiyoruz. Görme engellileri kayakla tanıştırmayı, bir dağ havası aldırmayı düşünüyoruz.

İşitme engelliler rahatlıkla bir yerleri gezip olaşabilir, canı istediği zaman kendini dışarılara atıp yaşadığı stresten kurtulur. Fakat görme engelli kardeşlerimiz, iyi bir bağımsız hareket becerisine sahip değilse, evinden dışarıya çıkamayıp, sosyalleşmeye ihtiyaç duyar. Aynı durum yürüme engelliler için de geçerlidir. 20 yıl evinden dışarı çıkamamış, yürüme engelli kardeşimizi duymuştum. Yolların fiziksel durumu, sağlık yaşantıları yürüme engellileri kısıtlamaktadır. Aynı şekilde zihinsel engelliler de, sosyal etkinliklerle hayata bağlanmaktadırlar.

Yaptığımız gezilerde, yetiştirme yurtlarında yetişmiş, bir görme engelli kardeşimiz, Şarkışla’ya gittiğimizde Sayın Valimize bol dua etmişti. Bu imkânlardan dolayı bizi her gördüğünde mutluluğunu bildirmişti. Yine bir görme engelli arkadaşımız, bu tür etkinliklerde bir araya geliyoruz, evde kapanmaktan kurtuluyoruz diye sevincini ifade etmişti. Sosyal Hizmet Müdürlüğümüz engellilerin bir araya gelmesine vesile olan etkinlikleri sıkça yapsa da aynı türe sahip engelliler, beraber olup, kendi gruplarıyla bazen program yapma ihtiyacı duyabiliyor. Çünkü nasıl biz engelliler engelsizler hakkında bizi tam anlamıyorlar diye bazen şikâyet ediyorsak, her engelli grubu da bir başka engelliyi anlamaya biliyor. Ben işitme engelliyi yeni yeni tanıyorum. Yürüme engellileri Halil Abim sayesinde tanıdım. Zihinsel engelli kardeşlerimle sık karşılaşmadığım için ruh hâllerini çözemiyorum. Ne kadar bir araya gelsek de farklı engelliler birbirlerini tam olarak anlayamayacaktır diye düşünüyorum.

Engellilerin evde kapalı kalması, internet bağımlılığını tetikliyor. Evinde internet varsa, sanal dostluklar kurarak, kendisine evinde bir dünya kurabiliyor. Bu da obezite gibi çeşitli sağlık problemlerini ortaya çıkarıyor. Görme engelli kardeşlerimiz, internet üzerinden sesli sohbet odalarına girerek, çeşitli programlarla dünya üzerinde yaşayan görme engellilerle tanışıp konuşuyorlar. İnternet üzerinden her işlerini kolaylıkla yapıyorlar. Ancak temiz hava alıp kendi illerindeki gerçek dostlarıyla bir araya gelemiyorlar. İnternetin olmadığı zaman derneklerde toplanıp muhabbet ederek gerçek dostlukları hisseden, dertleşen engelliler, şu anda sanal sohbet odalarında, sahte dostlukların kurbanı olabiliyorlar. Maalesef biz bazı engellilerin, kocaman, sanal, büyük dünyası olmuşsa da, evinin dışındaki dünyası küçülmeye başlamıştır.

Engelsiz insanlarımız da aynı tehlikeyle karşı karşıya. Fakat engelliler için bu tehlike sokak etkinlikleri, toplu buluşmalarla giderilebilir inancındayım.