İnsan dünyaya kendi kararıyla gelmez. Her insan dünyaya getirilmiştir. Hayat kişinin kazandığı veya talep ettiği bir şey olamaz. Kişiyi dünyaya getiren bir ailedir. Bununla birlikte ona hayatı tanıtan ve öğreten de ailedir. Ailenin önemi söz konusu olduğunda tek söyleyebileceğimiz onun “hayati” önemidir. Aile hayat veren ve hayat verdiğimizdir. Kişinin hayatı ailenin hayatından bir parçadır.

Ailesini önemsemeyen insan baştan kaybeder. Aileyi dahi önemsemiyorsa, parçası olduğu kültürün dışına çıkmış ve kendi zararına çalışmaya başlamış demektir. Aile varlık sebebidir. Hem dünyaya getiren, hem de dünyaya getirdiğimizdir. Aile yoksa hayat yoktur. Öneminden dem vurmak gereksizdir. Neden önemsenmediği sorgulanmalıdır. Modern hayat batının yaşam tarzını benimseyen ve bireyselliği önceleyen bir tutum getirmiştir. Kapitalizm insanı kendi içine hapsetmeye, borçlandırarak kendine mahkum etmeye çalışmaktadır. Bireyselliğin övülmesi, toplumun ve doğanın bunun uğrunda yok edilmesi hayat veren ailenin de es geçilmesine neden olmuştur. Aile bir engel olarak dahi görülmüştür. Bir kişiyi tek başına ele geçirmek daha kolaydır. Bu yüzden bir ülkeye ya da kamusal toplumun geneline kast etmek isteyenler öncelikle kişileri birbirinden ayırır. İnsanları küçük gruplar halinde yok etmek ve sindirmek amaçlanır. Sivil toplumu ve aileleri güçlü olan bir kültür her türlü zorluğun üstesinden gelir. Bu yüzden ayrılık tohumları ekmek ve mümkünse insanı kendini savunamayacak kadar tek bırakmak hedeflenir. İnsanın günümüzdeki yalnızlığı bencillik yanılgısına yol açabilmektedir. İnsan hiçbir zaman tek başına düşünülemez. Bir ailenin ürünüdür ve bir aile oluşturmak üzere yetişmiştir. Hayat ona bir mirastır ve o mirası devretmek üzere yaşamaktadır. Bunu göz ardı edip kendi varlığını yüceltmeye ve diğerlerinin önüne geçmeye çalışmak fena bir yanılgıdır.

Aile temel bir yetkinlik ve temel bir ölçüttür. Aileye olan davranışlarından ve bakışından kişinin hayattaki konumunu belirlemek ve eleştirmek mümkündür. Kişiyi tanımaya çalışmayın, ailesine olan davranışlarına bakın. O yoksa, üzerine inşa edilecek bir temel yok demektir. Aile hayatı öğrendiğimiz, davranışlarımızı referans aldığımız temeldir. İnsanlığı ve yaşamayı ondan tanırız. Çağımızda aile yapısının bozulması, hayatı öğreten aile tipinden uzaklaşılması ve ailenin dahi oluşmaması insanoğlunun yok edici yaşam tarzından ve kendini yok etmesinden kaynaklanıyor. Modern aile modern insan gibi, yok.